حکایت:

روزی یکی از بازرگانان متدین در صحن مقدس امام حسین علیه السلام نزد جمعی نشسته بود و

گفت و گو می کرد.

در این وقت یک نفر آمد و به آنها گفت:فلان تاجر از دنیا رفت.بازرگان مذکور تا این جمله را شنید،

به حاضران گفت: آقایان!گواه باشید که این تاجر تازه در گذشته! فلان مبلغ از من طلبکار است.

یکی از حاضران گفت: چه موجب شد که این سخن را در این وقت بگویی؟

گفت:من مبلغی را از این تاجر فوت شده،قرض گرفتم و هیچ گونه سندی به او ندادم و

هیچ کس جز خودش اطلاع نداشت.

ترسیدم شیطان با وسوسه ی خود مرا گول بزند و این مبلغ را به بهانه ی این که کسی

اطلاع ندارد،به ورثه ی او ندهم.

شما را گواه گرفتم تا برای شیطان هیچ فرصت و راه طمع به سوی من باقی نماند و توطئه ی شیطان را

از پیش نابودکنم!